ترمزهای پایه
سه نوع اصلی از ترمزهای پایه وجود دارد: ترمزهای بادامک "S"، ترمزهای دیسکی و ترمزهای گوه ای. هر سیستم برای تولید قدرت ترمز به مجموعهای از قطعات متکی است.

ترمزهای بادامک "S" (که ترمزهای بادی با تنظیم کننده شل نیز نامیده می شوند) از یک تنظیم کننده شل متصل به انتهای میل بادامک استفاده می کنند. حرکت میله فشار بر روی تنظیم کننده شل اثر می گذارد و باعث چرخش میل بادامک می شود.
ترمز بادامک "S" می تواند به صورت خود تنظیم یا دستی تنظیم شود. ترمزهای خودتنظیمی به ترمزها اجازه میدهند تا خود تنظیم شوند تا فشار ترمز ثابتی را در کل محدوده سرعت چرخ حفظ کنند.
ترمزهای دیسکی
ترمزهای دیسکی با هوا از یک محفظه و یک تنظیم کننده شل مانند ترمزهای s-cam استفاده می کنند، اما به جای استفاده از S-cam، از "پیچ قدرت" استفاده می کنند. فشار محفظه بر روی تنظیم کننده شل، پیچ برق را می چرخاند که دیسک یا روتور را بین لنت های ترمز یک کولیس محکم می کند. این نوع ترمز کمتر از ترمزهای s-cam رایج است، اما دوام بیشتری دارند و نیاز به نگهداری کمتری دارند.
برای تعیین اینکه آیا ترمزها نیاز به تنظیم دارند یا خیر، جایی که میله فشار دهنده از محفظه ترمز خارج می شود علامت بزنید و ترمز کامل را نگه دارید. اگر تفاوت بین علائم بیشتر از 1-1/2 اینچ باشد، ترمزها نیاز به تنظیم دارند.