ترمزهای هوا یک وسیله ایمنی ضروری برای کامیون ها و اتوبوس ها هستند. آنها قدرت و نیروی لازم برای توقف وسیله نقلیه و تریلر شما را فراهم می کنند و باید روزانه توسط رانندگان بازرسی و تنظیم شوند تا از عملکرد صحیح آنها اطمینان حاصل شود. بسیاری از ترمزهای هوا، به ویژه ترمزهای درام، می توانند در اثر ترمزهای مکرر و توقف های مکرر در طی مسافت های طولانی، گرما ایجاد کنند و باعث محو شدن ترمز مکانیکی شوند. این می تواند باعث شود که آسترها به درام ترمز جوش تبدیل شوند و کفش های ترمز ممکن است به یکدیگر ساییده شوند و صدای ساییدگی ایجاد کنند یا حتی از اصطکاک بین آنها و درام پاره شوند.

رایج ترین ترمز پایه که در کامیون های سنگین مدرن یافت می شود، ترمز گوه ای است. مزیت اصلی این سیستم این است که نیازی به تنظیم دستی مکرر مورد نیاز ترمزهای بادامک ندارد.

ترمزهای گوه ای بر اساس اصل اهرم عمل می کنند تا فشار هوای اعمال شده توسط راننده را چند برابر کنند. فشار هوا از پدال ترمز روی یک تنظیم کننده شل عمل می کند، که یک پیچ برقی را می چرخاند که کفش یا بادامک ترمز را به داخل درام می بندد. بسته به جهت چرخش میل بادامک، این عمل لنت ترمز را در مقابل درام مجبور می کند و خودرو را کند کرده و متوقف می کند.

آ محفظه ترمز گوه ای میله فشار یک گوه را بین انتهای دو کفش ترمز هدایت می کند و آنها را از هم جدا می کند و روی سطح داخلی درام ترمز می کشد تا نیروی توقف ایجاد کند. مقدار هوایی که باید به ترمزها برای تولید این نیرو وارد شود به قطر درام ترمز، اندازه تنظیم کننده شل و حداکثر ضربه موجود برای محفظه ترمز گوه بستگی دارد. به طور معمول، هر ترمز روی یک محور باید به همان میزان حرکت میله فشار محفظه ترمز هوا داشته باشد، در غیر این صورت ترمزها به خوبی عمل نمی کنند.

به همین دلیل، استفاده از ابزاری که برای اندازه گیری حرکت میله فشار محفظه ترمز هوا در هنگام تنظیم تنظیم کننده شلی طراحی شده است، مهم است. این کار را می توان از داخل کابین انجام داد، اما بهتر است هنگام انجام این کار از چشم محافظت کنید. همچنین مهم است که هنگام چرخاندن پیچ تنظیم کننده لقی، بازوی تنظیم کننده شل و میله فشار از یکدیگر دور نشوند. این نشان می دهد که تنظیم کننده شل در جهت اشتباه چرخانده می شود و اگر این اتفاق در حین کار ترمز رخ دهد می تواند منجر به خرابی ترمز شود.